Zastanawiam się czy można zmienić te cholerne skrypty-schematy zachowań zakodowane w domu rodzinnym?Mam prawie 50 lat a do dziś nie udało mi sie zrobić porządku z moim życiem.Ciągle żyję z tym samym męzczyzną,który nie daje mi poczucia bezpieczenstwa i ciepła .Moja jedna psychoterapia, druga, cos drgnęło ale to chyba niewiele. Mąż, niepijący alkoholik, żyjący w swoim świecie, ja rozpaczliwie szukająca ciepła i bliskości a znajduję przerażliwą samotność.I mam już dość!Moja niezaspokojona potrzeba bycia kochana jest moim przekleństwem.
Czy można zmienic taki stan rzeczy? Może komus udało się zmienić swój rodzinny skrypt?jak tego dokonaliście?

Coś wiem o tym. :) Też tak mam, choć mój mąż to w gruncie rzeczy bardzo porządny facet. Prowopodobnie czegoś nam zabrakło od strony rodziców (jak wogóle byli) we wczesnym dzieciństwie i teraz ciągnie się za nami (przynajmniej ja tak mam i to co sobie jestem w stanie uświadomić). Ja mam kilka sposobów na to straszne poczucie osamotnienia, ale czasami i one nie działają....

Napisz choć o jednym sposobie, może dla mnie zadziała?

Spotkanie w kawiarni, w kinie lub spacer z przyjazną osobą,
dobra książka,
sport,
pomaganie innym
terapia grupowa
modlitwa
:)

To znów ja, jeszcze nie zalogowana. Kto szuka ten znajdzie.Pochodziłam trochę po różnych tutaj forach i znalazłam !Wiem juz jak nazywa się mój problem-skrypt, to :zespół niezaspokojenia emocjonalnego. To wszystko jest takie trudne...