Nie chce mi się żyć. Czy tak ma być do końca. Straciłem czacunek do samego siebie .Mam wrażenie że pech mnie prześladuje. Zawsze miałem mialem pod górkę ale teraz to już przesada . Szukam pomocy w rozmowie

Przecież wszystko dobrze napisał. A że w pośpiechu... Nie wiem o co ci chodzi Makosza?
są też dobre chwile, jak ten niedzielny spokój, odpoczynek, jakaś dobra muzyka...

Jak sie zacznie skupiać na szczegółach i *** to nigdy z choroby psychicznej nie wyjdzie ! Zwłaszcza tzw. depresji, bo tam najcześciej jest jeszcze coś, a depresja to tylko objaw. Jedyna jakość życia przez pisownie osiągniesz ty poczuciem doskonałości, przez co pewnie tutaj na psychiatrycznym forum jesteś...

Pech, z lękiem na w spółkę to mój cień. Więc się nie martw nie jesteś sam. Ale dzisiaj jest dobry dzień. Twój jutrzejszy też będzie lepszy. A potem znowu koszmarny i tak dalej... Trzymaj się.

Autor postu szuka pomocy w rozmowie. Będzie nadawał pewnym kodem, ktoś ten kod będzie odczytywał. Dobrze by było, gdyby nic tego przekazu nie zakłócało. Dbanie o zasady pisowni, o swój wygląd, punktualność itp. świadczą o zaangażowaniu. Poświęcanie swojego czasu i energii dla kogoś, kto nie podchodzi poważnie do swoich spraw/problemów jest niezdrowe, samemu się można skrzywdzić. Stawianie drobnych wymagań (na poziomie szkoły podstawowej) staje się papierkiem lakmusowym dla wampirów energetycznych. Jeśli dla kogoś jest problemem naprawianie drobnych błędów, od razu widać z kim ma się do czynienia. Jak można komuś pomóc w poważnych problemach, jeśli nie ma inicjatywy do drobnych zmian.
pucus56 stracił szacunek do siebie z jakiegoś powodu. Jak go odzyskać: uratować dziecko z pożaru, wymyślić lekarstwo na raka, zlikwidować głód na świecie? Nie, jednak może poczynić małe kroki, dzięki którym będzie trochę lepszy niż wczoraj. Od czego on może zacząć? Od drobnych korekt tego co robi na co dzień, od uporządkowania swojej przestrzeni, tego jak się komunikuje ze światem. Przemyślenie swoich działań i naprawa błędów służą do wyrobienia nawyku do porządkowania swojego życia, refleksji nad tym co zamierzam zrobić i jaki to wywoła efekt. Szamotanie się bez celu wsysa z niego całe życie.
pucus56 raczej nie wróci na forum i nie potrzebuje słów otuchy. Takie osoby muszą wyjść poza swój schemat. Znaleźć się w takim środowisku, które sprowokuje do zmian, a nie zrzucanie wszystkiego na prześladowanie przez pecha czy zły urok. Gdyby miał problem nazwałby go i czekał na rady.

Każesz człowiekowi być może w stanie pre suicydalnym, gdzie wszystko ma gdzieś, ładnie pisać.
Ty napisałeś ładnie, nawet elokwentnie. tylko co jest przekazem ze jak nie będzie ładnie pisał, to niech sie ... ja napisze elokwentnie, zamilknie i nie odzywa!
Dziecko kochane zrozum ze to jest forum psychiatryczne, te twoje papierki lakmusowe, szkoły podstawowe, wapmiry energetyczne i wyjscia ze strefy komforu, szkoda nawet komentować, mimo ze ładnie i elokwetnie piszesz, przekazujesz w ładny bo łaadny sposób, głupoty i banały !