Hej. jak dajecie sobie radę z pracą? Czym się zajmujecie? ja dziś nie dałem rady iść do pracy przy produkcji (ciągły strach przed tym co będę robił i czy dam radę) zaiast tego lekarz i dwa tygodnie l4... mam dość

No... Jest strasznie ciężko. Przede wszystkim żeby wstać jak Cię nękają myśli do 3 nad ranem. I te poczucie bezsensu tego co się robi. Ludzie też nie pomagają. Jestem sprzedawca. Czasami odpywasz, a klient męczy i męczy. Mam ochotę wtedy wrzeszczeć. Ogólnie teraz społeczeństwo jest roszczeniowe. Myślą, że człowiek nie ma problemów i tylko będzie się szczerzył na ich widok. Ze mdleje z radości, że jestem tym kim jestem zmieniłabym pracę, ale nie mam pomysłu na siebie i trochę boję się studiów w tym wieku. Mam 32 lata

Ja mam 33 lata i popełniłem błąd nie poszedłem na maturę i wiele furtek tym sobie zamknąłem. Teraz już nie dam rady ogarnąć tak matmy by zdać maturę. Ogólnie to mam dobrą pracę tzn. warunki bo sama w sobie jest ciężka. I to też mnie męczy psychicznie. I jest nie rozwijająca. Ciężko jest być świadomym schizofrenikiem.

A może zamiast chodzić po lekarzach zastanowić się czy praca jest mi potrzebna. Jeśli nie to po co się zmuszać. Jeśli tak sprecyzuj cel jaki daje praca. Jeśli nie jesteś zadowolony z pracy to ją zmień. Boisz się zmian to tkwij tu gdzie jesteś albo zrób mały krok do przodu lub skocz na głęboką wodę. Mamy takie czasy że wszystko leży na ulicy i wystarczy tylko chcieć by coś zmienić w swoim życiu. Używając pojęcia strach blokujemy siebie i zdolności jakie posiadamy. Wystarczy zadać sobie pytanie. Czy jest mi dobrze tu gdzie jestem. Jeśli tak to nie mam powodu do narzekania. Czy mogę mieć lepiej. Jeśli tak to co mogę zrobić. Itd itd...postepuje tak od 6 lat i nie biorę już leków, żyje mi się dużo lepiej, nie chodzę po lekarzach, uwolniłem się od toksycznych osób. Zmiana pracy to było nie lada wyzwanie dla mnie. Potem wyjechałem za granicę i jest dobrze. Może być lepiej i postawiłem siebie przed wyborem. Starczy mi to co mam czy chcę mieć jeszcze lepiej. Oczywiście że chcę mieć lepiej. Jestem jedynym Polakiem z pośród 200 zatrudnionych i miałem zero doświadczenia w zawodzie który wykonuję. Obserwuję, podglądam lepszych. Pracując 2 lata w tej fabryce planuję w przyszłym roku kupić mieszkanie tu za granicą. Można? Wystarczy tylko stawiać siebie przed na wyborami. Nie raz doskonałe nie tego wyboru co trzeba ale nie żałuję niczego. Każdy nawet zły wybór był i jest dobrym wyborem bo to jest mój i jedynie mój wybór a dokonałem go na podstawie w danej chwili doświadczenia i wiedzy. Do niczego się nie zmuszam bo nie ma po co i nie ma sensu męczyć się. Często fizycznie oczywiście jestem zmęczony za to psychicznie kompletny luz.

ja jestem z siebie bardzo dumny 😎💪
Mam zdiagnozowaną schizofrenię w 2010 r. w psychiatryku w Rzeszowie haha
Zgadzam się z diagnozą hehe
W marcu 2018 r. znalazłem sobie pracę w kuchni w UK Już ponad 3 lata pracuję cały czas w pubie i nie byłem w PL haha
Języka angielskiego sam się w domu nauczyłem na kursach ESKK 👍
Daję radę i tego wam też życzę 🙃✌😀
Paweł 38 lat OXFORD UK

Ja wstając rano i idąc do pracy czuję się jakbym szedł na egzekucję. Ludzie w pracy mnie nie tolerują, wyśmiewają się ze mnie, czasami wyzywają od idiotów, a ja kompletnie nie wiem jak sobie z tym poradzić. Nie mam żadnej energii ani inicjatywy w sobie, naprawdę nie wiem jakim cudem jeszcze daję radę, mam myśli samobójcze, na razie jakoś sobie z nimi radzę, ale nie wiem jak długo mi się uda.

Zawsze jest jeszcze możliwość pójścia na rentę.

a jak nie masz mieszkania i wsparcia u rodziców i rodziny to z renty wyźyjes?!
buhahaha