Witam Państwa bardzo serdecznie,
Jestem studentką i w ramach pisania pracy magisterskiej chciałabym poznać Państwa opinię na temat traktowania kobiet w ciąży bądź też cierpiących na choroby układu rozrodczego przez lekarzy. Chciałabym dowiedzieć się, jak lekarze odnoszą się do pacjentek, jak je traktują i dlaczego. Będę bardzo wdzięczna za każdą wypowiedź. Zapraszam do wypowiadania się.

Bardzo proszę, abyś przeniosła swoje pytanie na dział ginekologi.
Dziękuję.

Zazwyczaj lekarze na wizycie prywatnej są bardzo mili i uprzejmi. Przejmują się pacjentem i starają się mu pomóc. Sytuacja zmienia się jeżeli na wizytę idziemy w ramach refundacji NFZ. Lekarz już nie tak miły, można powiedzieć odklepuje kolejnego pacjenta. Oczywiście nie można wszystkich do jednego worka wrzucać, ale niestety w większości przypadków tak bywa.

Zgadzam się z Gold. Ja jak byłam na wizycie z NFZ to trwała ona 10 minut w czym 5 wypisywala l4. A jak byłam prywatnie to wizyta trwała godzinę i wszysto wiedziałam.

Istotnie, jeśli szłam prywatnie - dobra, fachowa obsługa, miłe i serdecznie podejście, "proszę usiąść" "w czym mogę pomóc?", "jak się pani czuje" etc. Na wizycie państwowej "niech wejdzie" "niech usiądzie", "czego chcesz?". Szybkie nieludzkie obsłużenie sprawy, bo przecież nie człowieka na wizycie państwowej. Zwracanie się na ty jakbym była obywatelem drugiej kategorii bo przecież oni każą mówić do siebie per panie doktorze, opryskliwe komentarze i głupie sprośne żarty. Jednym słowem lekarz odwala sztukę. Okresu ciąży i okresu rodzenia w szpitalu nie wspominam dobrze, coś na kształt traumy, co jest niezłą lekcją życia. Ale przynajmniej przy drugiej ciąży wiem na co nie mogę pozwolić lekarzom i pielęgniarkom, wiem jak powinna wyglądać fachowa obsługa.