Moja córka chora na ChAD wychowuje sama dziecko i bardzo boję się o jego przyszłość.
Ostatnie badania wykazały, że dzieci rodziców z chorobą dwubiegunową są cztery razy bardziej narażone na rozwój zaburzeń nastroju w stosunku do dzieci zdrowych.
Kortyzol, hormon stresu jest kluczowym graczem w dziedzinie zaburzeń nastroju.... jest produkowany przez organizm w odpowiedzi na niepokój.
Może ktoś wie kiedy takiemu dziecku zrobić badania, żeby
zapobiec tragedii.

Boję się nawet samej myśli o tym.
W mojej ani męża rodzinie nie było przypadków ChAD, moja córka zachorowała jako pierwsza.

W rodzinie mojego męża prawdopodobnie chad miał jego dziadek,niezdiagnozowany co prawda,ale sądząc po jego zachowaniu chyba go miał,ojciec męża też miał no i mąż ma zdiagnozowany chad.Wszyscy trzej zachowywali się identycznie.Raz dobrzy ludzie do rany przyłóż ,by za chwilę zamienić się w potworów.Mamy dwoje dzieci,możecie sobie wyobrazić mój lęk ,aby dzieci nie odziedziczyły choroby,szczególnie bałam się o syna skoro sami mężczyźni chorują w rodzinie.Dziś syn skończył 29 lat i nic nie wskazuje na to aby zachorował,jest po dobrych studiach,ma dobrą pracę ,tak samo o 3 lata starsza córka,też jest zdrowa.
Myślę,że to jest tak jak w ruletce -na kogo trafi,nie ma reguły kto będzie dziedziczył chorobe.

Ja też się tym pocieszam...ale zachorować można niestety w każdym wieku.
Moja córka zachorowała w wieku 28 lat.
Może była chora już wczesniej... tylko że rodzina uważała,
że jest po prostu nerwowa.

Pierwsze objawy chadu pojawiają się już w bardzo młodym wieku,tylko nie zawsze są właśnie dostrzegane.

Przeczytałam w necie, że w przypadku chorego jednego rodzica na ChAD - dziecko dziedziczy w 50 %, a w przypadku dwojga rodziców chorych - w 75 %. Ale musimy być dobrej myśli...to tylko statystyki.

Uważam, że wszelkie choroby duszy możemy odziedziczyć po kimś z rodziny. Choroba może być w fazie uśpienia...i wystarczy katalizator, który tę chorobę u nas uczynni.

Fauna z tym dziedziczeniem to chyba nie do końca, bo w takim raie po kim ma Twoja córka, u nas jest tak samo, mąż ma , ale wcześniej w rodzinie nie było, chyba wieki pokoleń wstecz, ale to by znaczyło ,że dziecko musi dziedziczyc tylko moze to być któreś pokolenie do przodu ....prawda.

Geny to jedno. Drugie- kontekst społeczny- czyli dysfunkcje w rodzinie na przykład, które mogą być wyzwalaczem choroby.

Ja kiedyś słyszałam że nadal nie wiadomo skąd się biorą choroby psychiczne, są pewne poglady , ale nic tak na prawdę do końca nie jest pewne w 100 procentach, bo jeśli by było wiadomo co wywołuje choroby psychiczne to można by było im zapobiec....jeśli chodzi o geny to też nie jest tak do końca pewne, w jakimś stopniu tak , ale nie na pewno...