chcialabym porozmawiać z kimś kto walczy skutecznie z chorobą dwubiegunową

Ja mam problem z tą chorobą ale u osoby mi bliskiej, tzn. podejrzewam że ma tą chorobę, gdyż miewa okresy gdy jest nadpobudliwa i wydaje jej sie że wszystko może krzyczy, ubliża i jest nienaturalnie pewna siebie, ma wówczas duzo energii w sobie to trwa ok.2-3 m-ce potem zamyka się w sobie, ale nim to nastapi szuka przyczyny, powodów do obrażania się.Wybucha...
Wini wszystkich za spowodowanie u niej nerwów (a tak nie jest) no a potem przychodzi najgorsze zamyka się w sobie.Przez znów ok.3-mce nie odzywa się, zamyka sie w swoim świecie.
Chciałam zapytać czy może to być choroba dwubiegunowa?
Co robić gdy osoba nie chce się leczyć i nie dostrzega że jest chora, cierpi cała rodzina.Proszę o radę. MAłGORZATA

Małgosiu ja leczę się od 7 lat najważniejsze jest aby lekarza psychiatrę traktować jak przyjaciela słuchać jego wskazówek przyjmować lekarstwa ja przyjmuję Lit rodzina bardzo mi pomaga oni i lekarz i również ja sama pilnuję aby nastrój był wyrównany ale lekarstwa są najważniejsze a w tej chorobie często nie chce się przyjmować lekarstw a więc lepiej pilnować chciałabym wiedzieć czy ktoś brał udzial w psychoterapi i czy komuś pomogła ja mam problem z bezsennością i to mnie męczy napisz jak radzi sobie TWOJA mama pozdrawiam

może w końcu ktoś będzie chciał na ten temat rozmawiać. Niestety ja też mam tego "brzydala". Z jednej strony jest super ( czuje przeogromne możliwości ) a z drugiej jest strasznie ( doły które miewam poprsotu mnie całkime przygniatają) Jestem ciekaw wo góle jak sobie radzą inni z ta przypadłościa. Ja miewam czasem ochote.........skończyć z tym wsystkim. Będe sie przyglądał temu forum, chce w nim tez brać udziałbo potrzebuje kontaktu z osobami które tez na to cierpia
Pozdrawiam

wiem jak "brzydal" potrafi utrudniać życie dlatego chciałabym wiedzieć czy oprócz lekarstw istnieje psychoterapia i jeśli człowiek ma problem ze snem to musi łykać tabletki nasenne czy może jest inna metoda zaburzenia snu .Ja niemam siły do zajęć codziennych dezorganizuję życie najbliższym póżniej czuję się winna a więc pytam dlaczego niema grupy wsparcia dla ludzi dotkniętych chorobą dwubiegunową aby można było w grupie rozmawiać wymienić swoje spostrzeżnia uwagi . Ja uważam że mania jest okrutna wyniszczająca ale depresja to potrafi człowieka wyniszczać a więc dobry lekarz psyciatra i dobre leki ale trudno jest złapać stabilizację Pewnie najważniejsza jest wiara i leczenie i jeszccze raz wiara a wię jeśli ma ktoś coś na pocieszenie to czekam

mój syn ma 21 lat jest strasznie zamknięty w sobie nie mogę do niego dotrzeć.Lubi przebywać w samotności ,mówi bardzo mało właściwie to tylko odpowiada na pytania .nigdzie nie wychodzi ...martwię sie bardzo..o lekarzu nie ma mowy .jak pomóc takiej osobie ?jak z nim rozmawiać?i

mój syn ma 21 lat jest strasznie zamknięty w sobie nie mogę do niego dotrzeć.Lubi przebywać w samotności ,mówi bardzo mało właściwie to tylko odpowiada na pytania .nigdzie nie wychodzi ...martwię sie bardzo..o lekarzu nie ma mowy .jak pomóc takiej osobie ?jak z nim rozmawiać?i

Co można radzić rodzinie osoby chorej, gdy ta osoba odmawia leczenia?
Czy gdy dojdzie do tragedii to wówczas, prawnie dostanie przymus...przecież wtedy będzie już za póżno
Proszę o radę!!!
MAŁGORZATA

mam takie pytanie do was. mówićie że cierpicie na chorobę dwubiegunową ja tez mam tak osobą która cierpi na to samo i nie wiem co mam robic jak jest w fazie manijakalnej zastanawia mnie czy w jakiś sposób można wytłumaczyć tej odobie że zachowuje się dziwnie. czy zrozumie ona to?? czy na drugi dzien zapomi? mozecie mi powiedzieć jak to jest czy jest jakas szansa żeby przemówić do tej osoby aby coś do niej dotarło

zapraszam do tematu założonego przez burze07