Czy można kochać za bardzo? Aż tak bardzo że prowadzi to do obsesji? Jestem uzależniona od mojego byłego faceta, nie mogę bez niego żyć, dosłownie, nie w przenośni. Nie widujemy się już, więc codziennie po kilkanaście razy zaglądam na jego facebooka, oglądam jego zdjęcia, przeglądam nowych znajomych itp. Bardzo che wiedzieć co robi, z kim się spotyka więc posunęłam się nawet do tego że 2-3 razy w tygodniu go śledze. Czasem potrafie stać kilka h pod jego domem i czekać aż z niego wyjdzie a potem ruszyć za nim. Wiem, że jest to okropne, jestem głupia i on na to nie zasługuje bo jest strasznym dupkiem, wykorzystał mnie a potem zostawił ale to jest silniejsze ode mnie. Gdy wsiadam do samochodu, jade prosto pod jego dom. Gdy włączam komputer na początek "sprawdzam" jego facebooka. Jestem beznadziejnie uzależniona od jego osoby.

Tak wygląda miłość :)

Ja byłam z księdzem dwa lata. Omamił mnie, na początku nie wiedziałam kim jest, potem , potem już byłam zakochana po uszy a teraz jak już się mną znudził oczernia mnie przed wszystkimi i dzwoni na mnie na policję jak bym była nikim, a jeszcze niedawno było jego całym światem ! Chcę się zabić, już raz próbowałam tam na plebani ale mi się nie udało, pomóżcie mi błagam. Nie potrafię bez niego żyć a on się ze mnie smieje i szydzi.

Proszę Cie musisz sobie go wymazać z głowy, nie jest Ciebie wart kompletnie.

DOKŁADNIE. Czytam w Twoich myślach czy ci się to podoba czy nie :-
A bajka o księciu z bajki - niegłupie.

Do Dorotki - na pewno. A czy do ludzi to już nie byłabym tego taka pewna.

bylo dwoch braci ksiadz i zlodziej
duchowny mamil i serca kradl
zlodziej uczciwszy byl z tych dwoch braci
bo tylko z glodu kes chleba skradl

Do Ewuni... intrygujesz mnie już od pewnego czasu.
^^

I odwrotnie.

No i przez Ciebie muszę sobie teraz posłuchać muzyki.