Osoba doświadczająca derealizacji ma problem z określeniem rzeczywistości w stosunku do otaczającego go świata. W odniesieniu do świata zewnętrznego zmiany te mogą dotyczyć innych ludzi, przedmiotów, czasu i przestrzeni.

Choremu może się wydawać, iż inni ludzie są nierealni, obcy, mimo że należą do osób najbliższych. Świat zewnętrzny wydaje się choremu martwy, nierealny, bezbarwny tak jakby nie istniał lub jakby był sceną, na której ludzie odgrywają jakieś wymyślone role. Choremu może się wydawać, że używane dotychczas przedmioty straciły swoje dawne przeznaczenie, stały się obce, inne. Jeżeli stan taki występuje u osób z depresją, zaburzeniami nerwicowymi lub u osób w stanach przemęczenia to osoby te są krytyczne do zmiany percepcji. Jeśli jednak brakuje takiego krytycyzmu może to świadczyć o rozwoju procesu schizofrenicznego. W takim wypadku konieczne jest jak najszybsze zgłoszenie się do psychiatry.