Na podstawie opracowanych przez Ministerstwo Zdrowia "Informacji o realizacji działań wynikających z Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego w 2011 roku" oraz "Informacji … w 2012 roku"
Stosunkowo nieźle wywiązały się takie resorty jak Ministerstwo Sprawiedliwości, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oraz Obrony Narodowej, wykorzystujące wcześniejsze regulacje i programy z zbieżne z zadaniami z obszaru zdrowia psychicznego.
Zadania niezrealizowane przez poszczególnych adresatów
(w nawiasach – oznaczenie zadań w harmonogramie NPOZP ):
1. MINISTER ZDROWIA
W latach 2011–2012 Ministerstwo Zdrowia z ogólnej liczby 31 zadań, (z celu 1 – 15 zadań; z celu 2 – 11 zadań; z celu 3 – 5 zadań) w pełni zrealizowało jedynie 3 zadania, przy 28 niezrealizowanych.
Poniżej – niezrealizowane zadania według celów głównych:
Cel główny 1: promocja zdrowia psychicznego i zapobieganie zaburzeniom psychicznym
Ministerstwo Zdrowia nie wykonało 12 spośród 15 zadań ujętych celu 1.
Nie opracowano i nie wdrożono żadnego z programów opisanych w 10 zadaniach i dotyczących:
1. promocji zdrowia psychicznego w dziedzinie ochrony zdrowia … (1.1.2.;1.1.3.);
2. wczesnej diagnostyki i interwencji w zaburzeniach rozwoju u dzieci w wieku przedszkolnym, (1.2.1.;1.2.2.);
3. zapobiegania samobójstwom, (1.2.3.;1.2.4.);
4. zapobiegania depresji (1.2.5.;1.2.6.);
5. szkolenia przed i podyplomowego dla pracowników ochrony zdrowia w zakresie wczesnego rozpoznawania zaburzeń psychicznych, (1.2.7.;1.2.8).
Ministerstwo Zdrowia, nie opracowując przez dwa lata programów z zakresu zapobiegania: samobójstwom i depresji oraz z programu wczesnej diagnostyki i interwencji w zaburzeniach rozwoju u dzieci w wieku przedszkolnym, nie wywiązało się z zapowiadanego przekazania ich jednostkom samorządu terytorialnego, jako przykładu dobrych praktyk oraz gotowe narzędzie działań prewencyjnych na szczeblu lokalnym i regionalnym.
Kolejne 2 zadaniami niewykonane to:
1. przygotowanie i wdrożenie projektu monitorowania przestrzegania praw osobowych i obywatelskich osób z problemami zdrowia psychicznego, w tym pacjentów placówek psychiatrycznych (1.3.2.);
2. wprowadzenie do obowiązującego ustawodawstwa zmian w celu przeciwdziałania nietolerancji, dyskryminacji i wykluczeniu w dostępie do leczenia (1.3.4.).
Cel główny 2: zapewnienie osobom z zaburzeniami psychicznymi wielostronnej i powszechnie dostępnej opieki zdrowotnej oraz innych form opieki i pomocy niezbędnych do życia w środowisku rodzinnym i społecznym