Mentor to mądry nauczyciel, zaś mianem mistrza określamy kogoś, kto nie tylko umiejętnie wskazuje nam drogi poznania, ale także uświadamia nam i odkrywa nasz potencjał naukowo – badawczy. Niestety współcześnie coraz rzadziej studenci upatrują w wykładowcach mistrzów, coraz rzadziej nazywają ich autorytetami. Zatem jeżeli uczniowie, studenci i współpracownicy składają hołd zmarłemu mentorowi, należy zwrócić na to szczególną uwagę.
"Oblicza psychologii klinicznej" to publikacja przygotowana ku pamięci Profesora Janusza Kostrzewskiego. Prof. Kostrzewski, zmarły w 2012 roku, był nie tylko znakomitym naukowcem, psychologiem i dydaktykiem, wyrazistym i zdecydowanym w swych poglądach, ale również - jak wynika z zamieszczonych w publikacji artykułów – nietuzinkowym człowiekiem, wrażliwym i otwartym, gotowym nieść pomoc oraz służyć radą tym, którzy tego potrzebowali.
We wszystkich wypowiedziach zamieszczonych w pierwszej części książki przy nazwisku Profesora Kostrzewskiego powtarzają się określenia mistrz, mentor, znakomity badacz specjalizujący się w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Janusz Kostrzewski był ponadto człowiekiem, który choć rozwijał swą karierę w realiach Polski Ludowej, czyli w czasie, kiedy nie można było swobodnie wyjeżdżać, by brać udział w konferencjach naukowych za granicą, sprowadzał stamtąd artykuły naukowe i dzielił się pozyskanymi informacjami ze współpracownikami i studentami.
W pierwszej części pracy, przygotowanej pod redakcją prof. Ewy Zasępy i prof. Tadeusza Gałkowskiego, znalazły się wspomnienia uczniów i przyjaciół Janusza Kostrzewskiego. Redaktorzy publikacji przybliżyli na wstępie życiorys naukowo-zawodowy Profesora, a pozostali autorzy artykułów opowiedzieli o nim jako o wybitnym psychologu, wymagającym wykładowcy, ale i rodzinnym człowieku, który zawsze chętnie wspominał młodzieńcze, lwowskie czasy, opowiadał o najbliższych, cieszył się każdym sukcesem dzieci i bliskością wnuków.
fot. GWP
W części drugiej Oblicz psychologii klinicznej zebrano artykuły dotyczące doświadczenia choroby. Autorzy pochylili się także nad sposobami radzenia sobie z chorobami dzięki wsparciu społecznemu, z pomocą rozwijanych kompetencji emocjonalnych i regulacji emocji, przede wszystkim negatywnych. Informacje z rozdziału 15. mogą zainteresować nie tylko psychologów ale także lekarzy i osoby z nadciśnieniem tętniczym; artykuł 17. poświęcony został z kolei psychomedycznym aspektom doświadczeń prokreacyjnych kobiet chorujących na epilepsję, tj. zagadnieniu, które interesuje specjalistów prowadzących i wspomagających kobiety ciężarne.
Anna Hunca-Bednarska w pracy zatytułowanej Organizacja pola bodźcowego ujawniona w wypowiedziach inspirowanych testem plam atramentowych Hermanna Rorschacha skupiła się na badaniach poświęconych porównaniu grupy rodziców i ich dorosłych dzieci chorych na schizofrenię z grupą rodziców i ich dorosłych dzieci nie wykazujących objawów choroby psychicznej. Szeroko omówiła profile badanych grup i wyniki przeprowadzonych badań.
