Reklama:

Zaburzenia emocjonalne jako przyczyna bólów brzucha u dzieci

mgr Ewa Maroczkaniec

Ten tekst przeczytasz w 9 min.

Zaburzenia emocjonalne jako przyczyna bólów brzucha u dzieci

PantherMedia

Rysowanie

U większości dzieci z przewlekłymi bólami brzucha nie stwierdza się żadnej poważnej choroby organicznej. W takich sytuacjach za główną przyczynę bólów brzucha uważa się stres i problemy emocjonalne dziecka. W niniejszym artykule, napisanym przez doświadczonego psychologa, specjalistę psychologii klinicznej, wyjaśniono jakie są mechanizmy powodujące powstawanie przewlekłych dolegliwości bólowych brzucha na podłożu emocjonalnym. Podkreślono znaczenie interwencji psychologicznej u dzieci z przewlekłymi bólami brzucha.

Reklama:

W przypadku nie satysfakcjonujących relacji z otoczeniem, niskiej odporności na stres, słabej zdolności wpływania na otoczenie i korzystania z informacji zwrotnych system regulacji psychicznej i fizycznej zaczyna zawodzić generując dolegliwości bólowe. W omawianym przypadku są to bóle brzucha, ale równie dobrze mogą to być inne objawy, np. wypadanie włosów, duszności, pokrzywka, bóle głowy, alergie pokarmowe, niezdolność chodzenia, mówienia, zaparcia, biegunki, omdlenia, wymioty, kaszel i wiele innych. Objawy poważnych dolegliwości somatycznych jako manifestacja dolegliwości emocjonalnych, psychicznych, związanych bezpośrednio z deprywacją potrzeb, wartości, czyli z niezaspokojeniem braku możliwości funkcjonowania na optymalnym poziomie regulacji psychicznej i fizycznej.

Proces ustalania przyczyn dolegliwości bólowych ma na celu ustalenie konkretnych powodów, spraw, problemów, które powodują te bóle. W momencie ustalenia przyczyny wspólnie z pacjentem i jego rodzicami analizuje się sytuację i odnajduje możliwości  przerwania i złagodzenia bólu poprzez dokonywanie systematycznych zmian w sytuacji życiowej pacjenta. Pamiętamy, że badany funkcjonuje w systemie rodzinnym i tylko zmiana dokonana w całym systemie może wywołać oczekiwaną poprawę. Ażeby pomóc dziecku, potrzebna jest pomoc bliskich członków rodziny. Problem dziecka jest problemem całej rodziny.

Ta z kolei funkcjonuje jak łańcuch, poszczególne ogniwa są ze sobą połączone. Jeżeli jedno ogniwo pęka, to łańcuch się rozrywa i wymaga naprawy. Tak samo jest w rodzinie: aby mogła sprawnie funkcjonować, to wszystkie jej ogniwa muszą być mocne i niepodatne na rozerwanie.

Pamiętamy o tym, że każdy człowiek ma problemy z którymi musi żyć, uporać się, zaakceptować je na każdym etapie swojego życia. Odmienny rodzaj problemów ma dorosły, inny człowiek dorastający a jeszcze inny małe dziecko. Zdarza się, że trudno jest zrozumieć dorosłemu rodzicowi, że jego dziecko ma problem. Nierzadko rodzic się dziwi, ponieważ uważa, że jeśli pociecha ma ubranie, zabawki, jedzenie, kieszonkowe, to właściwie ma wszystko i powinno być szczęśliwe, uśmiechnięte, dopasowane do stylu życia rodziny.

fot. pantherstock

Nierzadko dorosły jest przekonany, że dziecko powinno się do niego dostosować. Jest w tym sporo racji. Jednakże, jeżeli nasze dziecko ma bóle uwarunkowane emocjonalnie, psychicznie, to jeśli jesteśmy ludźmi nowoczesnymi, powinniśmy spojrzeć na zagadnienie szerzej, wychodząc poza własny egocentryzm. Spójrzmy krytycznym okiem na własne postępowanie, a następnie pomyślmy o tym, co dzieje się w żłobku, przedszkolu, szkole. Im młodsze dziecko tym szybciej reaguje na nieprawidłowości w otoczeniu, emocjonalny fałsz, ujawniając zachowania, które powinny nas zaniepokoić. Gwarantuję że, jeśli rodzice poprawią relacje uczuciowe pomiędzy sobą wzajemnie jak również między dzieckiem i sobą, ich pociecha natychmiast to zarejestruje i zasygnalizuje np. przestanie się moczyć w łóżku, cierpieć na bóle brzucha, wymiotywać, mieć zaparcie lub biegunkę.

Do dzisiaj nie mogę zapomnieć dziewczynki, która straciła piękne włosy zaplecione w złoty warkocz w ciągu trzech tygodni po tym, jak dowiedziała się o rozwodzie rodziców. Zachowanie dorosłych w większości przypadków ma bezpośredni wpływ na dolegliwości bólowe na tle emocjonalnym swojego dziecka. Starajmy się zatem podtrzymywać pozytywne emocjonalnie relacje ze współmałżonkiem, okazywać sobie życzliwość na co dzień, tak by nasze dziecko czuło się bezpiecznie w domu. Rozmawiajmy z dzieckiem o wszystkim, tak by wiedziało, że się nim interesujemy, że jego sprawy są nam bliskie. Nie zostawiajmy go samego w domu, bez opieki innej dorosłej osoby, zabierajmy na spacery, wycieczki, do teatru, kina, wakacje, spędzajmy święta i wolne dni od pracy.

W ciągu tygodnia pracy zwykle jest mało czasu aby dłużej porozmawiać i dziecko może czuć się odsunięte. Dlatego planujmy wspólny wolny czas i spędzajmy go efektywnie, w myśl zasady mierz ilość na jakość. Zarówno ojciec jak i matka powinni zajmować się dzieckiem, choć niekoniecznie w tym samym czasie. Dla prawidłowego rozwoju psychicznego, fizycznego, społecznego dziecka konieczny jest prawidłowy kontakt emocjonalny z każdym z rodziców. O tym powinni pamiętać szczególnie ci z rodziców, którzy są w trakcie procesu rozwodowego.

POWIĄZANE DYSKUSJE NA FORUM Z KATEGORII Zaburzenia lękowe

Fobia szkolna w 1 klasie podstawówki.
Dzień dobry, zarejestrowałem się na tym forum gdyż szukam pomocy, być może ktoś miał podobny problem. W tym roku córka poszła do pierwszej klasy podstawowej, od samego początku widziałem że nie i...
Jaki lek?
:-) Witam, czy istnieje lek na uspokojenie, który jest doraźny, ale nie sedujący? Nie chciałbym zażywać leków regularnego stosowania, lecz borykam się z silnym lekiem sytuacyjnym. Jestem osobą kieruj...
Pomocy
Witam, postanowiłam napisać na tym forum ponieważ szukam wsparcia i ratunku. Zacznę od tego, że moja przygoda z nerwicą trwa już od dzieciństwa. Ojciec robił awantury, pił, stosował przemoc psychiczn...
🧠 Sprawdź swoją wiedzę! Quizy i łamigłówki na Medforum.pl
Cześć wszystkim! 🙂 Chcielibyśmy polecić Wam nową zakładkę na stronie https://medforum.pl/quizy, gdzie znajdziecie quizy i łamigłówki edukacyjne na różne tematy. To świetna okazja, żeby w luźny...
gość
Dobry Wieczór
Dobry Wieczór, Wracam po kilkuletniej przerwie. Przez ten czas zdołałem wyjść ze szpitalnej karuzeli i zacząłem pracę zarobkową. Ta zaś znacznie ograniczyła myślenie urojeniowe i rozwinęła moje um...
Xanax 0,25 mg – Wasze doświadczenia, działanie, codzienne funkcjonowanie
Cześć wszystkim, to mój pierwszy post na tym forum, więc z góry proszę o wyrozumiałość. Dopiero się tutaj rozglądam i poznaję to miejsce, ale już widzę, że to ogromne źródło wsparcia i wiedzy – mam ...
Reklama:
Reklama: