oops, przepraszam, wkradło się kilka literówek, ktore mogą wypaczyc sens mojej wypowiedzi. stopien lekki niepelnosprawnosci jest porownywalny z IIIgrupą inwalidzką. Krollamotryginy, Ty tez piszac, ze IIIgrupa to największy z mozliwych stopni inwalidztwa ewidentnie wprowadzasz ludzi w błąd.

czyli jednym słowem nie decyduje uciążliwość choroby i jej ciężkość a nie możność podejmowania ról społecznych

Decyduje stan Twojego zdrowia, i związane z tym stanem zdrowia ograniczenia.
Uciążliwość choroby determinuje stan zdrowia, to raczej zrozumiałe samo przez się. Zapisy w treści orzeczenia o niepełnosprawności mają właśnie taką postać, typu czy ktoś wymaga specjalistycznej opieki czy rehabilitacji, środków ortopedycznych, etc. Prawnie więc (mowa o przepisach) o to chodzi. A najważniejsze jest w tym wszystkim tak naprawdę, jaki otrzymasz stopień na komisji, od tego np będzie zależeć ew. uprawnienie do zniżek przy przejazdach komunikacją miejską, itp.
cytat z portalu niepelnosprawni.pl
[i]ewentualne zatrudnienie i warunki pracy (np. czy osoba może pracować jedynie w warunkach pracy chronionej). Przy ocenie zachowania zdolności do pracy osoby, która nie była wcześniej zatrudniona, bierze się pod uwagę czy i jakie zatrudnienie mogłaby podjąć przy uwzględnieniu jej wykształcenia i posiadanych kwalifikacji przy obniżonej sprawności organizmu, porównując do osoby o podobnym wykształceniu i kwalifikacjach w pełni sprawnej psychicznie i fizycznie,
możliwości przewrócenia zdolności danej osoby do pracy wykonywanej do tej pory lub innej poprzez leczenie, rehabilitację lub przekwalifikowanie,
możliwości poprawy funkcjonowania danej osoby w życiu codziennym oraz w pełnieniu ról społecznych (poprzez leczenie, rehabilitację, zaopatrzenie w przedmioty i środki pomocnicze ortopedyczne, specjalistyczne usługi opiekuńcze).
PZON ocenia również, czy istnieje konieczność korzystania przez daną osobę z:
odpowiedniego zatrudnienia,
szkoleń,
uczestnictwa w terapii zajęciowej,
konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze,
systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji,
ulg i uprawnień,
prawa do niestosowania się do niektórych znaków drogowych (możliwość uzyskania Karty Parkingowej w przypadku osób o obniżonej sprawności ruchowej).
[/i]
Orzecznik orzecznikowi nierówny i można się odwołać od jego decyzji.
O orzekaniu o niepełnosprawności można szerzej poczytać tutaj: http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/2435 - jest to ekspercki portal powiązany z tematyką niepełnosprawności.

Ja mam rentę i orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Od 2000 roku renta. Musze stawać na komisję co dwa lata. Mam 53 lata i naprawdę z racji wieku i "c.v" - które zamieniło sie w historie choroby nie mam szans na rynku pracy. Jedyne co jescze potrafię to tłumaczyć. Do 2000 roku byłem dyrektorem w korporacji. Ostatnio po wysłaniu dokumentów nie msiałem nawet stawać przed komisją. Dostałem rentę na podstawie papierów. 6 razy byłem w szpitalu w maniach i depresjach. Ja wiem, że renta to śmierć cywilna, ale jeśli taki jest mój stan? Jako były dawno dyrektor niczego nie umiem. Bywa, że (głodowa) renta jest jedynym rozwiązaniem i dlatego ZUS ją przydziela chadowcom. Wiecie jaki to cios zlecieć tak w manii z eksponowanego stanowiska na pysk? Tym sie można zagryźć na śmierć. Mam darmowe przejazdy MPK i znizki na kolej. Ale i tak prawie nigdzie nie jeżdżę. A co do niezdolności do samodzielnej egzystencji, to muszę i tak jakoś egzystować będąc samemu. Przyszłość swoją widzę czarno. Pozdrawiam.

Fakt. W takiej sytuacji według mnie renta jest najlepszym rozwiązaniem. Zawsze jakieś pieniądze. Lepsze to niż nic. Jakaś przynajmniej podstawa, aby móc dorobić gdziekolwiek. Pozdrawiam

jak Ci się udało być dyrektorem mając CHAD?

Piszesz ze głodowa renta.....to ile lat miałeś przepracowanych... uposażenie dyrektorskie jest nie małe,,,,,....nic z tego nie rozumiem...

chyba jest różnica, w jakim wieku ktoś zachoruje. mozna i w wieku np 18, można i przed 40stką. pewnie stąd te pytania, jak udaje się zrobić karierę mimo Chad... nie każdy zachoruje w takim samym wieku, więc zycie jest mało sprawiedliwe, a najczęściej w ogóle nie jest ;P
nie wiem, ile wynosi maksymalna wysokosc renty, ale dyrektor w międzynarodowej firmie to jednak zarabia wielokrotnie więcej.

Dyrektorem byłem w hipomanii, jak teraz sądzę. Zbiegły się ze sobą stress i sprawy osobiste i od biurka brat mnie zawiózł do psychiatryka. Ropzoznanie depresja. POtem próbowałem sie jescze dźwignąc i podejmowałem pracę to tu to tam, na kierowniczych stanowiskach, ale nie mogłem już wiele. Potem przyszła, jako reakcja ostra mania z jazdą psychotyczną. Drugi szpital. Wystąpiłem o rentę i dostałem ja bez trudu. Moje życie to udręka. Renta wyklucza społecznie. Jak już pisałem dorabiam tłumaczeniem literatury. Mam teraz niezdolnośc do samodzielnej egzystencji, ale mieszkam sam i musze jakoś egzystować. Praca, która była dla mnie wszystkim, sensem, kontaktem z ludźmi w całej prawie Europie poszła się j. Zostałem sam z książkami. Myśli samobójcze mnie nie opuszczają. Taki upadek boli jak diabli. Może to lekcja pokory? Doprawdy trudna lekcja. BYłem w pracy lubiany, lubiłem ludzi i oni mnie. Wszyscy sie dziwili co się ze mną stało. CHAD to potworna choroba. POzdrawiam Was

rozumiem Cię
najgorsza w życiu jest derealizacja i brak miłości
jedyna pociecha dla Ciebie że nie złapała Cię ta choroba wcześniej...