W wystąpieniu została przytoczona jedna z definicji psychiatrii środowiskowej, która określa ją jako: system opieki skierowany do określonej populacji i oparty na kompleksowej i zintegrowanej psychiatrycznej opiece zdrowotnej, obejmujący przychodnie, dzienne i całodobowe ośrodki terapeutyczne, całodobowe zakwaterowanie w hostelach, warsztaty pracy chronionej, oddziały stacjonarne w szpitalach ogólnych oraz zapewniające wczesną diagnozę, szybkie leczenie, ciągłość opieki, oparcie społeczne i ścisłą współpracę z innymi służbami medycznymi i społecznymi, w tym multidyscyplinarną pracę zespołową i - w szczególności – współpracę z lekarzami innych specjalności.

Kolejne dwa tematy tego wystąpienia dotyczyły wzajemnych relacji lekarz-pacjent. Wykształcenie medyczne, kształtowanie postawy przyszłego lekarza związane jest z określonym ukształtowaniem wzajemnej relacji pomiędzy leczącym a leczonym. Ta reakcję cechuje dystans emocjonalny, przyjmowanie postawy eksperta, skoncentrowanie na jednostce chorobowej.
 

 

Dr n. med. Sławomir Murawiec
 

Zmiana postawy psychiatry w ramach jego pracy w psychiatrii środowiskowej to nie tylko nabycie potrzebnych w tej pracy umiejętności formalnych, to także przybliżenie do jego codzienności, zrozumienie spraw pacjenta i jego osadzenia w otoczeniu rodzinnym i społecznym. Pozwala to na modyfikacje medycznej, zdystansowanej postawy na rzecz postaw związanych z większym zrozumieniem i wzajemnym zbliżeniem.

Kontynuacją tego tematu jest zwrócenie uwagi na wewnątrzpsychiczny aspekt takiej relacji, zawierający się w powszechnie znanym odczuciu lęku przed tym co obce, nieznane, niezrozumiałe. Obca, nieznana osoba pojawiająca się w polu percepcji każdego człowieka budzić może lęk. Tym bardziej zjawisko to może mieć miejsce w stosunku do osób z zaburzeniami psychicznymi, czy to pojawiającymi się jako konkretne osoby, czy też tylko jako wyobrażenia i przedmiot lękowych fantazji.

Jak można opanować lęk przed obcym? Poznając go, patrząc kim ten obcy tak naprawdę jest. Wtedy może okazać się nie tak obcy, nie tak niezrozumiały a nawet w jakiś aspektach podobny do osoby, w której budził lęk. Odkrycie podobieństwa, wspólnych cech, zrozumienie stanowić mogą odtrutkę na lęk w relacji z drugim człowiekiem i płaszczyznę wzajemnego akceptującego zbliżenia. Omówienie tego trzeciego, wewnątrzpsychicznego aspektu dystansu i odległości człowiek-człowiek zakończyło wystąpienie dr Murawca.
 

  

Występ zespołu Goldersi

Zwieńczeniem spotkania był występ zespołu Goldersi z z Dziennego Ośrodka Wsparcia prowadzonego przez Cieszyńskie Stowarzyszenie Ochrony Zdrowia Psychicznego Więź. Zespół tworzą zarówno uczestnicy jak i terapeuci z tego ośrodka. Wystąpili śpiewająco, kończąc wersami Stachury z piosenek Starego Dobrego Małżeństwa.