ForumPsychiatryczne .pl Uzależnienia

[CYTAT] żona8 15-03-2025, 11:49:52 Witam, mam taką sytuację. Chciałabym pomóc mojemu mężowi w naszym codziennym funkcjonowaniu, ale nie wiem jak. Czy to jest jakieś zaburzenie, które wymaga pomocy psychiatrycznej czy nie. Otóż mąż krótko mówiąc ma problem przy wspólnym wychodzeniu na zewnątrz. Sytuacja pogarsza się z roku na rok. Na początku wychodzenie wspólnie na zewnątrz czy do sklepu czy gdziekolwiek wiązało się z dużym stresem z jego strony (potem też i z mojej), o tyle obecnie mąż niechętnie wychodzi ze mną gdziekolwiek, nawet na spacer. Jeśli się to zdarza, a bardzo rzadko tak się dzieje, to wychodzi cały spięty, denerwuje się, bardzo często przeklina, czepia o dosłownie wszystko. NIe lubi otoczenia innych osób, żle się czuje w tłumie, unika tłumu, unika ludzi. Ale funkcjonuje w miarę normalnie jeśli chodzi o wizyty w sklepie czy w przychodni, w pracy. Mąż obawia się spotykania na zewnątrz innych osób, które patrzą na mnie bądź ja mogę popatrzeć na nie. Nie jest to jednak zazdrość, jak można pomyśleć z początku. Mąż nie potrafi sobie z tym poradzić a ja nie wiem jak mu pomóc. Czy to nerwica czy jakieś inne zaburzenie?[/CYTAT] Nie wygląda to po opisie na problemy w stylu nerwica. Po prostu każdy w momencie trudności z chodzeniem mógłby mieć gorszy nastrój. Są oczywiście tabletki łagodzące taki nastrój, ale nie szukałbym jakiś tutaj zaburzeń. Po prostu to całkiem normalne zachowanie w tej sytuacji w której psychiatra może jedynie pomoc poradzić sobie z tym humorem wynikającym z problemów.

Opisz historię jak się poznaliście .

Lubię pić kawę cappuccino, pięć razy dziennie, kakao z mlekiem raz dziennie, przeplatane to licznymi herbatami. Stresem jest dla mnie brak pracy, takiej że bym za nic nie odpowiadał finansowo.

Dziękuje za rade ale już namierzyłem drania. To akineton. Brałem to gówno przez 10 lat. Miesiąc temu odstawiłem i się wszystko uspokoiło. Nie ciągnie mnie do zakupów przez internet. Zresztą w ogóle wiele rzeczy się poprawiło. Został mi jeszcze kredyt ratalny zaciągnięty jeszcze przed odstawieniem tego akinetonu na szczęście nie w jakiejś kolosalnej kwocie ale dwa miesiące i go spłace. Zrobiło tak mi się że w ogóle już bym go chciał spłacić ale nie mam takiej możliwośći w tej chwili. Ale spoko, pażdziernik i listopad i będzie spłacone. I pozatym nie ciągnie mnie już do zakupów i w ogóle się troche uspokoiłem.

Może ktoś się zna i powie mi czy to jest ok tyle czasu brac te same leki czy w ogóle one są dobre.. a może czas na zmianę psychiatry?

Mam problem z siostrą. Może ktos mi pomoże bo już wysiadam psychicznie. Otóż. Ma ona problem z piciem napojów, wody, herbaty itp. Wypije 3 kubki na dzień i krzyczy, ze nie może więcej bo sie zesika. Chodzić tez nie chce więc wymyśla i robi sceny na dworze i krzyczy przy ludziach i zaciska nogi i ciągle krzyczy ze sie zaraz zasika. W marcu jak zaczęliśmy wychodzić do lasu itp. Autentycznie sikała w majtki na dworze 3 razy pod rząd. I nic sobie z tego nie robiła. Poszłam z nią do lekarza i okazało sie, ze wszystko jest dobrze. To psychiczne. Niestety musi wychodzić. To dla jej dobra i zeby lepiej spała musi sie trochę zmęczyć. Bo inaczej chodzi w nocy ciągle do toalety. Potrafi w dzień skorzystać z toalety ponad 10 razy. Na spacerze po lesie pijąc tyle co zawsze. Ostatnio sikała 6 razy. Przy czym miesiac wcześniej tylko 2. Znów krzyczy i wmawia sobie chorobę. Ma kiepskie wyniki krwi. Jeszcze nie jest najgorzej. Ale kreatynina wzrosła do 99. A egfr zmalało do 62. W marcu miała lepsze wyniki. Nie wiem czy to odwodnienie. Czy dlatego, ze chodziła 25km. Jest tez ostatnio strasznie agresywna. Powiedziałam jej wprost oczywiście ze jak nie zacznie pić przynajmniej 1.5 litra. To wezmę skierowanie do szpitala. Tak sie nie da żyć z nią. Jestem zmęczona ciągłym pilnowaniem.

Kup inną wodę i powiedz mi czy też ci tak smakuje

Objawy odstawienne j/w. w temacie z gr. leków - mogą wystąpić: halucynacje? A nawet paranoje? Ktoś miał/a tak?