Stres Pourazowy jest odpowiedzią organizmu na przeżycie tragedii. Objawy mogą utrzymywać się miesiącami. Właściwe postępowanie skróci czas powrotu do równowagi.
Niniejsze opracowanie zawiera podstawowe informacje o postępowaniu po katastrofie.
Na czym polega Stres Pourazowy?
1. Nadmierne pobudzenie: Stan „ciągłej gotowości”, przewlekłego nadmiernego pobudzenia – „jak gdyby” niebezpieczeństwo miało w każdej chwili powrócić.
Przyspieszona akcja serca oraz wzmożone ciśnienie, potliwość, stan niepokoju, wrażliwość na hałasy czy na obojętne bodźce np. na dźwięk dzwonka do drzwi ofiara urazu reaguje nieproporcjonalnym pobudzeniem, lękiem. Trudność w zasypianiu, „czujny” sen, koszmarne sny.
2. Przeżywanie katastrofy w snach, chwilach zadumy, wspomnieniach.
(skutek silnego zakodowania w pamięci scen tregedii.)
Powracanie bardzo realistycznych obrazów przeżytych scen. Drobne niepozorne bodźce mogą wywołać bardzo silne wspomnienia, którym towarzyszą silne emocje – dorównujące siłą tym, które osoba odczuwała w chwili tragedii.
3. Zawężenie spostrzegania i zachowania
Stan odrętwienia, odizolowania od emocji, częściowe „znieczulenie” lub utrata poszczególnych wrażeń. Zobojętnienie emocjonalne, bierność. Osoba może być postrzegana jako „nieobecna”, obojętna.
Jest to naturalna reakcja człowieka mająca na celu poradzenie sobie z ekstremalnie trudnymi emocjami. Skutkiem jest oddzielenie emocji od ich przeżywania.
Początkowo dominują objawy nadmiernego pobudzenia oraz wtargnięcia. Z upływem dni zaczynają dominować objawy zawężenia.
4. Poczucie winy uratowanego
Ofiary tragedii często czują się winne wobec osób, które nie przeżyły.
Rozmyślanie o swojej bezradności, o tym, że można było pomóc, zapobiec tragedii.
Poczucie winy z powodu odruchowego ratowania własnego życia.
Rozważanie „co byłoby gdyby”.
